كودكان از ارتكاب اعمال ناشايست كافى نيست، و والدين و مربيان به ناچار بايستى به تنبيه بدنى روى آورند؛ هم‌چون كودكى كه به جهت سلامتى زير تيغ جرّاحى مى‌رود. در اين صورت، مى‌توان گفت: چنين تنبيهى بر خلاف و در تعارض با كرامت انسانى كودك نبوده و بلكه به معناى حمايت و حفاظت از كودك است. هم‌چنين اين احتمال نيز مطرح است كه ممنوعيّت مطلق تنبيه بدنى كودكان به جهت افزايش ميزان تجاوز به حقوق كودكان و آثار بسيار بدِ مترتّب بر تنبيه بدنى، در جوامع مطرح شده باشد.