هم‌چنين اين اقدام، نقض يا مشتمل بر تهديدى مهم به حق حيات است.» [1] 9. قاعده‌ى 3- 17 از قواعد حداقل استاندارد سازمان ملل براى مديريت دادگسترى جهت نوجوانان (قواعد پكن):

«نوجوانان در معرض تنبيه بدنى قرار نخواهند گرفت.»

در قسمت تفسير اين قاعده نيز آمده است:

«منع تنبيه بدنى با مادّه 7 ميثاق بينالمللى حقوق مدنى و سياسى و اعلاميه حمايت از همه افرادى كه در معرض شكنجه و ديگر رفتارها يا مجازات‌هاى ظالمانه، غيرانسانى و تحقيرآميز قرار دارند و نيز كنوانسيون منع رفتارها و مجازات‌هاى ظالمانه، غيرانسانى و تحقيرآميز و نيز پيشنويس كنوانسيون حقوق كودك مطابق است.»

10. قواعد 21 و 54 رهنمودهاى سازمان ملل براى پيشگيرى از بزه‌كارى نوجوانان (رهنمودهاى رياض) 1990 م.

قاعده 21: «نظام‌هاى آموزشى علاوه بر فعاليت‌هاى علمى و حرفهاى بايستى به امور زير توجه كنند:

... ز) پرهيز از تدبيرهاى سختگيرانه انظباطى، به ويژه تنبيه بدنى.»

قاعده 54: «هيچ كودك يا جوانى نبايد در معرض اقدامات تربيتى به صورت تحقيرآميز در خانه، مدرسه يا نهاد ديگرى قرار بگيرد.»

نكته قابل توجّه اين‌كه: اين دسته از اسناد با اين‌كه الزامى براى دولت‌هاى عضو ايجاد نمى‌كنند، اما در شكل‌گيرى حقوق عرفى نقش بسزايى ايفا مى‌كنند.

3. اسناد منطقه‌اى الزام‌آور

در ميان اسناد منطقه‌اى الزام‌آورى كه به ممنوعيّت شكنجه و رفتارهاى غيرانسانى تصريح كرده‌اند، مى‌توان به موارد زير اشاره نمود:

1. مادّه‌ى 3 كنوانسيون اروپايى حمايت از حقوق بشر و آزادى‌هاى اساسى، 1950 م:

[1]

. Declaration on the Protection of all Persons from Enforced Disappearance,, Article; U. N. Doc. A//( ).