اسم الکتاب : تنبيه بدنى كودكان المؤلف : حسينى خواه، سيدجواد الجزء : 1 صفحة : 136
اروپايى، اين نظر را تقويت مىكند كه نه تنها تمام انواع
مجازات بدنى كودكان ناقض حقوق بشر است، بلكه اين تخلّف نيازمند منع آشكار از طريق
قانون داخلى است و هيچ راه گريزى را بر جاى نمىگذارد.
از جملهباورهاى والدين و نهادهاى تربيتى در جوامع، به خصوص
جوامع دينى، اين عقيده است كه متون و عقايد دينى، استفاده از تنبيه بدنى را براى
والدين و مربيان و حتّى سيستم كيفرى- به خصوص در كشورهاى اسلامى- مجاز مىداند.
لذا، يكى از ادلّهى آنها بر جواز تنبيه، باورهاى اعتقادى و مذهبى ذكر شده است.
از اين رو، والدينى كه به دادگاه حقوق بشر به جرم تنبيه
بدنى اظهار شدهاند، در دفاع از خود، بيان و تأكيد كردهاند كه ما حقّ داريم
كودكانمان را سيلى و كتك بزنيم؛ و استدلال كردهاند به حقّ بر تنبيه معقولانه كه
توسط پدران روحانى و اعضاى كليسا براى آنها بيان شده است. [2]
كميتهى حقوق كودك، همچون ديگر موارد، چنين چيزى را مردود اعلام كرده و مىگويد:
«برخى براى تنبيه
بدنى، توجيهات دينى ارائه مىكنند؛ و مىگويند برخى از مفاد متون دينى نه تنها
اجراى تنبيه را قانونى مىدانند، بلكه يك وظيفه و تعهّدى را براى استفاده از آن
ايجاد مىكند. درست است كه حقّ آزادى مذهب براى همه در مادّهى 18 ميثاق
بينالمللى حقوق مدنى و سياسى حمايت شده است، ليكن بهكار بستن و انجام آن بايد با
احترام به كرامت