از بند 2 مادّه‌ى 25 اين اعلاميه نيز به نوعى مى‌توان به ممنوعيّت تنبيه بدنى كودكان رسيد؛ در اين مادّه تصريح شده است كه «مادران و كودكان حقّ دارند از كمك و مراقبت مخصوص بهره‌مند شوند» [1]. اين مادّه يك بار اضافى بر دوش دولت‌ها قرار مى‌دهد تا مراقبت و دقّت كنند مادران و كودكان تحت رفتارهاى غيرانسانى و ظالمانه قرار نمى‌گيرند؛ وگرنه ذكر مراقبت مخصوص در اين مادّه لغو و بى‌اثر بود. علاوه آن‌كه معناى «كرامت انسانى» كه در اين اعلاميه نيز بدان تصريح شده است‌ [2]- هم‌چنان‌كه بيان شد- در تضادّ با تنبيه و مجازات بدنى كودكان است؛ زيرا، چنين رفتارى، آن‌ها را تحقير و پست مى‌گرداند.

2. ميثاق بين‌المللى حقوق مدنى و سياسى‌ [3]

ميثاق بين‌المللى حقوق مدنى و سياسى بر خلاف اعلاميه جهانى حقوق بشر، به عنوان يك سند الزام‌آور جهانى است؛ و دولت‌ها موظّف‌اند كه موادّ آن را به اجرا گذارند. در اين سند بين‌المللى نيز به صراحت در مورد ممنوعيّت تنبيه بدنى كودكان صحبت نشده است؛ امّا چنين ممنوعيّتى از آن به دست مى‌آيد. توجّه به مادّه‌ى 7 اين ميثاق، ما را به چنين مطلبى مى‌رساند. مادّه‌ى 7 مى‌گويد:

«هيچ‌كس نبايد در معرض شكنجه يا رفتار تحقيرآميز و مجازات غير انسانى و ظالمانه قرار گيرد ...». [4] همان‌گونه كه بيان شد، عبارت «هيچ كس» كه در مانند اين اسناد مى‌آيد، شامل كودكان به عنوان فرد انسانى نيز مى‌شود.

كميته حقوق بشر دو نظر عمومى درباره‌ى اين مادّه اظهار كرده است: اوّلى در سال 1982 م، توضيح كلّى شماره‌ى 7، و دوّمى- توضيح كلّى شماره 20- در سال‌

[1]

. Universal Declaration, op. cit, art., para.:" Motherhood and childhood are entitled to special care and assistance

..."

[2]. رجوع شود به مادّه 1 اعلاميه جهانى حقوق بشر.

[3]

. International Covenant on Civil and Political Rights.

[4]

. International Covenant on Civil and Political Rights, G. A. R. A( XXI ), December; U. N. Doc. A/) (; art..