جامعه‌ى بين‌المللى تصديق مى‌شود. لذا، بدون توجّه به اين‌كه دولت خاصّى عضو اين‌گونه معاهدات است يا خير، رعايت اين مقرّرات از جانب آن‌ها الزامى خواهد بود. [1] نكته‌اى كه وجود دارد، اين است كه كنوانسيون حقوق كودك- همان‌طور كه در ابتدا نيز بدان اشاره شد- «شكنجه، يا ديگر مجازات‌هاى تحقيركننده، ظالمانه و غيرانسانى» را تعريف نمى‌كند كه چه چيزهايى هستند؛ بنابراين، ممكن است در نظر اول، چنين به ذهن آيد كه كتك زدن اندك يا معقولانه كودكان، به عنوان شكنجه يا ديگر سوء رفتارها محسوب نمى‌شود؛ چه آن‌كه واژه‌ى «شكنجه» تداعى‌كننده برخى از اعمال، نظير: شوك الكتريكى، معلوليت، ناتوانى و ديگر اعمال نامتعارف است. از اين رو، نيگل اس. رودلى‌ [2] به عنوان گزارشگر ويژه سازمان ملل در مورد شكنجه، اظهار نگرانى مى‌كند كه مفهوم شكنجه، همان‌گونه كه به طور مشهور فهميده مى‌شود، در مورد بچّه‌ها به كار نرود. وى مى‌گويد:

«كودكان به جهت آسيب‌پذيرى ويژه‌شان شايد قربانيان چنين اعمال رنج‌آورى باشند كه به وسيله برخى افعال كه انتظار نمى‌رود تا اين اندازه خطرناك باشند، اگر بر افراد بزرگ‌تر انجام پذيرد.

[

عنى ممكن است عملى براى افراد بزرگسال نسبت به كودكان چندان خطرناك جلوه نكند].» [3]

[1]

. J. Herman Burgers Hans Danelius, The United Nations Convention Against Torture: A Handbook on the Convention Against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment, Martinus Nijhoff Publishers,, pp.-; Hilary Charlesworth Christine Chinkin," The Gender of Jus Cogens, in International Human Rights in Context: Law, Politics, and Morals", Human Rights Quarterly, Vol.,, pp.-.

[2].Nigel S .Rodley.

[3]

. Nigel S. Rodley, Foreword to Childhood Abused: Protecting Children against Torture, Cruel, Inhuman and Degrading Treatment and Punishment, Dartmouth Publishing Co Ltd.,, p. xv.