نظر از قيمت زمين، زوجه فقط از قيمت آلات و بناء ارث مى‌برد ... و اينكه رباع (زمين خانه مسكونى) اگر چه از عين آن به زوجات داده نمى‌شود لكن بايد از قيمتشان براى او محسوب نموده و به او پرداخت كنند.

اشتباه مرحوم ابن ادريس درباره‌ى سيّد مرتض (قدس)

مرحوم ابن ادريس حلى (رحمه الله) پس از بيان رأى مختار خود، مى‌فرمايد: «مرحوم سيّد مرتضى (رحمه الله) نيز قائل به قولسوم است» يعنى همان قولى كه خود ايشان به آن قائل شده استو اين از اشتباهات مرحوم ابن ادريس (رحمه الله) است؛ چون، همان‌طور كه روشن است مرحوم سيّد مرتضى (رحمه الله) به هيچ كداميك از اقوال ثلاثه‌ى قبلى، قائل نيست، بلكه نظر ايشان در مسئله، قول چهارمى است، كه بيان آن گذشت.

عبارت جناب ابن ادريس (رحمه الله) چنين است:

«و ذهب بعض أصحابنا إلى أنه يحتسب عليه بقيمته من سهمه، ليجمع بين ظواهر القرآن و ما أجمعت الطائفة عليه و هو تخريج السيد المرتضى (رحمه الله)، ذكره فى الانتصار ... و كذا ذهب السيّد المرتضى فيما رواه أصحابنا و اجمعوا عليه من ان الزوجة التى لا يكون لها من الميت ولد، لا ترث من الرباع و المنازل شيئا و الحق بعض أصحابنا جميع‌

الارضين من البساتين و الضياع و غيرها ... و الاجماع على انها لاترث من نفس تربة الرباع و المنازل شيئاً ... و هو ظاهر قول شيخنا المفيد فى مقنعته و السيّد المرتضى فى انتصاره» [1]

و بعضى از اصحاب متمايل شده‌اند به اينكه بر زوجه قيمت زمين از سهمش حساب مى‌شود و آنچه كه علماء بر آن اجماع پيدا كردند همانى است كه سيد مرتضى (رحمه الله) استفاده كرده است؛ سيد (رحمه الله) اين فتوا را در كتاب انتصار بيان كرده و همچنين ايشان متمايل شده به اينكه آنچه كه اصحاب آن را روايت كردند و نسبت به آن اجماع دارند و آن اينكه: زوجه‌اى كه داراى فرزند از ميّت نيست، از زمين خانه‌ى مسكونى و منازل ميّت ارث نمى‌برد؛ و برخى ديگر از اصحاب، بقيه‌ى اراضى همچون زمين باغ‌ها و

[1]. ر. ك. به: همان، ص: 585، مسألة 319 إرث الزوجة من رباع المتوفى.