و از خود آن‌ها چيزى به او نمى‌دهند.

ب. مرحوم ابوالصلاح التقيقدسدر كتاب «الكافى فى الفقه»

ايشان مى‌فرمايند:

«و لا ترث الزوجة من رقاب الرباع و الارضين شيئا و ترث من قيمة آلات الرباع من خشب و آجر كسائر الارث.» [1] زوجه از زمينِ خانه و ساير زمين‌ها هيچ چيز- عيناً و قيمتاً- ارث نمى‌برد و از قيمت آلاتِ خانه‌ى مسكونى از چوب و آجر مانند ساير چيزها ارث مى‌برد. مرحوم شهيد ثانى (رحمه الله) درباره‌ى عبارت مرحوم ابن حمزه (رحمه الله) مى‌فرمايد:

چون، عبارت ايشان، از كلمه‌ى «شجر» خالى است؛ لذا زوجه از عين شجر ارث مى‌برد و «آلات»، شامل «شجر» نمى‌شود.

د. مرحوم ابن حمزه طوسى (رحمه الله) در كتاب «الوسيلة الى نيل الفضيلة»

ايشان مى‌فرمايند:

«و ... لم يكن لها حق فى الارضين و القرى و المنازل و الدور و الرباع» [2] زوجه، از زمين، قرا و منازل و خانه‌هاى مسكونى ارث نمى‌برد.

مرحوم شهيد ثانى (رحمه الله) درباره‌ى عبارت مرحوم ابن حمزه (رحمه الله) مى‌فرمايد:

چون، عبارت ايشان، از كلمه‌ى «شجر» خالى است؛ لذا زوجه از عين شجر ارث مى‌برد و «آلات»، شامل «شجر» نمى‌شود.

تلاش مرحوم آيت الله حكيمقدس براى تثبيت قول شهيد ثانى (رحمه الله)

تمام تلاش مرحوم آيت الله سيد محسن طباطبايى حكيم (قدس) در

«رسالة فى ارث الزوجة من الزوج» اين است كه بگويند آلات شامل شجر نيز

[1]. ر. ك. به: الكافى فى الفقه، ابوالصلاح التقى (رحمه الله)، ص 374

[2]. ر. ك. به: الوسيلة إلى نيل الفضيلة، ابن حمزه (رحمه الله)، ص 392.