ملك يمين را اراده كنند، از ستمكاران و تجاوزكاران مى‌باشند.

نكته مهم و شاخص در استدلال به اين آيه شريفه آن است كه كلمه:

«وراء ذلك» اطلاق دارد، يعنى اگر مردان براى غير از اين دو دسته فروج را حفظ نكردند مطلقاً، از تجاوزكاران و ستمكاران خواهند بود.

بديهى است كه يكى از مصاديق‌ «فمن ابتغى وراء ذلك» نيز آن است كه مرد نطفه خود را در رحم زن اجنبيّه قرار دهد.

نكته‌اى كه وجود دارد اين است كه مى‌توانيم از اين آيه، قانونى كلّى راجع به فروج به دست آوريم و آن اينكه در اسلام، فرج مرد فقط براى زن خودش و كنيز او حلال است و غير از اين، هر چه باشد حرام است.

بدين ترتيب از اين قسمت آيه مى‌توان حرمت مواردى چون: لواط، زنا، مساحقه، استمناء، نظر كردن ديگران به عورت او و ... را استخراج كرد.

بدين ترتيب، شكل دوّم تلقيح مصنوعى نيز مشمول اين آيه خواهد شد و اثبات مى‌شود كه قرار دادن نطفه در اختيار كسانى كه مى‌خواهند آن را داخل رحم زن اجنبيّه كنند، بر مرد حرام است.

مناقشه و اشكال در استدلال به آيه دوم‌

در پاسخ به استدلال به اين آيات شريفه از دو جهت مناقشه مى‌شود.

جهت نخست: شبيه همان اشكالاتى كه بر آيات قبل بيان داشتيم، در اينجا نيز وارد است، بدين بيان كه فرض كنيم تلقيح به شكل دوّم به اين شكل صورت گيرد كه نطفه مرد اجنبى را بدون آن كه خود وى مطّلع باشد، داخل رحم اجنبيّه قرار دهند، مثلًا نطفه او در جايى قرار گرفته بود، يا براى آزمايش به آزمايشگاه داده بود، پس بدون اطّلاع او، آن را