اَلا يا عين! و يحك اسعدينى *** بدمعك ما بقيت و طاوعينى

اَلا يا عين! و يحك و استهلّى *** على نور البلاد و اسعدينى

اى ديده! واى بر تو; تا وقتى كه من زنده ام مرا در اشك ريختنم يارى كن و مطيعم باش.

اى چشم! واى بر تو; بر مرگ روشنايى شهرها اشك ريز و مرا در اين مصيبت يارى كن.

دخت ديگر عبدالمطلب«عاتكه»، اين چنين مرثيه مى خواند:

أعينىّ جودا طوال الدّهر و انهمرا *** سكباً و سحّاً بدمع غير تعذير

يا عين فاسحنفرى بالدمع واحتفلى *** حتّى الممات بسجل غير منزور

يا عين فانهملى بالدمع واجتهدى *** للمصطفى دون خلق اللّه بالنور

اى ديدگانم! به درازاى روزگار اشك ريزيد، بى هيچ عذر و بهانه اى.

اى ديده! با اشك ريختن گود شو و تا مردنم بدان اهتمام كن ، بى هيچ درنگى.

اى چشم! فراوان گريه كن و در ماتم نور برگزيده ـ از بين خلق خدا ـ كوشش كن.

صفيّه، دختر ديگر عبدالمطلب و عمه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)در سوگ آن حضرت مى گريد و مى خواند:

أفاطمُ بكّى و لا تسأمى *** بصحبك ماطلع الكوكب

هو المرء يبكى و حقّ البكاء *** هو الماجد السيّد الطيّب

اى فاطمه! گريان باش و در عزاى همدمت تا هنگامه طلوع ستاره، خسته مشو.

براى مردى به حق گريسته مى شود، كه سرور و آقايى پاك نژاد است.

و در جاى ديگر: