بازگشت به وطن، از سامرّاء خارج شدند.

در بيرون سامّراء، پيك سرّى حضرت بقية الله ـ عجل الله تعالى فرجه الشريف ـآنان را به محضر امام راهنمايى كرد و پس از تشرّف به حضور امام، بعد از آن كه حضرت خصوصيات تمامى پول ها و اموال را بيان فرمود، اموال را تحويل ايشان دادند. آن گاه امام فرمود:

بعد از اين چيزى به سامّراء نياوريد. من شخصى را در بغداد معيّن مى كنم، اموال را به او مى دهيد و توقيع توسط او صادر مى گردد.[1] از آن به بعد بود كه امام، عثمان بن سعيد را به نيابت خاص منصوب كرد و او در بغداد وظايف خود را آغاز كرد.

د . پاسخگويى به سؤالات فقهى و مشكلات عقيدتى

حوزه فعاليت نواب اربعه تنها به مواردى كه شمرديم محدود نمى شد، بلكه دايره فعاليت آن ها شامل پاسخ گويى به همه گونه سؤالات فقهى و شرعى، حل مشكلات عقيدتى و نيز مبارزه علمى با شبهاتى مى شد كه مخالفان مطرح مى كردند و از اين راه، در تضعيف عقايد و پريشانى فكرى شيعيان مى كوشيدند.

نواب خاصّ، اين وظايف را با استفاده از آموزش هاى امام و دانش بسيار بالايى كه داشتند، به بهترين وجهى انجام مى دادند. نگاهى گذرا به كارنامه سفارت اين چهار شخصيت بزرگ، ابعاد گسترده كوشش ها و موفقيت هاى آنان را در اين زمينه نشان مى دهد.

آنان از يك سو، وسوسه هاى مربوط به انكار وجود امام را، از راه هاى گوناگون خنثى مى كردند و در اين راستا، گاه ناگزير، پرده از ديدارهاى سرّى خود با امام برمى داشتند (2) و گاهى نيز توقيعى از سوى حضرت در اين باره صادر مى شد و امام در دفع شبهات مزبور به كمك آنان مى شتافت.[2]