را نگاه كردم، چشمم به نامه هايى افتاد كه در داخل چوب بوده است! به سرعت چوب را زير بغل گرفته و برگشتم و سقا مرا به باد فحش و ناسزا گرفت...

وقتى به درِ خانه امام رسيدم، «عيسى» خدمت گزار امام كنار در به استقبالم آمد و گفت: آقا و سرورت مى گويد: چرا قاطر را زدى و چوب را شكستى؟. گفتم: نمى دانستم داخل چوب چيست؟. امام فرمود: چرا كارى مى كنى كه مجبور به عذرخواهى شوى؟ مبادا بعد از اين چنين كارى كنى، اگر شنيدى كسى به ما ناسزا (هم) مى گويد، راه خود را بگير و برو و با او مشاجره نكن. ما، در شهر بد و ديار بدى به سر مى بريم، تو فقط كار خود را بكن و بدان گزارش كارهايت به ما مى رسد.[1]

اين قضيه نشان مى دهد كه امام، اسناد، نامه ها و نوشته هايى را كه سرّى بوده، در ميان چوب، جاسازى كرده و براى «عثمان بن سعيد» كه شخص بسيار مورد اعتماد و رازدارى بوده، فرستاده بوده و اين كار را به عهده مأمور حمام كه كارش هيزم آوردن و چوب شكستن و امثال اين ها بوده ـ و طبعاً سوء ظنّ كسى را جلب نمى كرده ـ، واگذار كرده بوده است، ولى بر اثر بى احتياطى او، نزديك بوده اين راز فاش شود!

4. حمايت و پشتيبانى مالى از شيعيان

يكى ديگر از موضع گيرى هاى امام عسكرى(عليه السلام) حمايت و پشتيبانى مالى از شيعيان، بهويژه از ياران خاص و نزديك آن حضرت، بود. با يك مطالعه در زندگانى آن حضرت، اين مطلب به خوبى آشكار مى شود كه گاهى برخى از ياران امام، از تنگناى مالى، در محضر امام شكوه مى كردند و حضرت، گرفتارى مالى آنان را برطرف مى ساخت و گاه حتى پيش از آن كه اظهار كنند، امام مشكل آنان را برطرف مى كرد. اين اقدام امام، مانع از آن مى شد كه آنان زير فشار مالى، جذب