حلال مى گردد، و چون آفتاب غروب مى كند بر او حرام مى شود و چون وقت عشاء مى شود بر او حلال مى گردد، و چون شب به نيمه مى رسد بر او حرام مى شود، و به هنگام طلوع فجر بر وى حلال مى گردد؟ اين چگونه زنى است و با چه چيز حلال وحرام مى شود؟

يحيى گفت: نه، به خدا قسم من به پاسخ اين پرسش راه نمى برم، و سبب حرام و حلال شدن آن زن را نمى دانم، اگر صلاح مى دانيد، از جواب آن ما را مطّلع سازيد.

ابوجعفر(عليه السلام) فرمود:

اين زن، كنيز مردى بوده است. در بامدادان، مرد بيگانه اى به او نگاه مى كند و آن نگاه حرام بود، چون روز بالا مى آيد، كنيز را از صاحبش مى خرد و بر او حلال مى شود، چون ظهر مى شود او را آزاد مى كند و بر او حرام مى گردد، چون عصر فرا مى رسد، او را به حباله نكاح خود در مى آورد و بر او حلال مى شود، به هنگام مغرب او را «ظِهار» مى كند[1] و بر او حرام مى شود، موقع عشا كفاره ظهار مى دهد و مجدداً بر او حلال مى شود چون نيمى از شب مى گذرد او را طلاق مى دهد و بر او حرام مى شود و هنگام طلوع فجر رجوع مى كند و زن بر او حلال مى گردد.[2]

…