اصل مسلم اسلامى مى دانستند، در برابر اين موج انحرافى، به شدت ايستادگى كرده و در اثبات امامت حضرت رضا(عليه السلام) پافشارى كردند، تا سرانجام آتش فتنه خاموش شد. امام رضا(عليه السلام) به عثمان عيسى رواسى، نماينده حضرت كاظم در مصر كه اموال زيادى در اختيار او بود، پيام فرستاد و از او خواست آن اموال را بفرستد. عثمان طى نامه اى نوشت: پدر شما نمرده است! امام در پاسخ او نوشت: پدرم از دنيا رفت و اموال او در ميان وراث تقسيم شد و اخبار صحيح و درست، مرگ او را اثبات مى كند.[1]

يكى از شيعيان مى گويد: به امام رضا(عليه السلام) عرض كردم: شخصى در ميان ما هست كه مى گويد: پدر شما زنده است و خود شما اين را مى دانيد. امام فرمود: سبحان الله!، رسول خدا از دنيا رفت، اما موسى بن جعفر نمرده است؟!، به خدا سوگند او درگذشت و اموال او در ميان وراث تقسيم شد و كنيزان او ازدواج كردند.[2]

از آغاز امامت على بن موسى(عليه السلام) تا مدتى، واقفيه فعال بودند و بسيارى از شيعيان را دچار شبهه و ترديد كرده بودند، اما امام رضا(عليه السلام) در مقابل آن ها به شدت ايستادگى كرد و به روشنگرى و دفع شبهات و پاسخ سؤالات پرداخت و به تدريج فتنه آن ها فروكش كرد. يكى از شيعيان مى گويد: نامه اى به محضر امام رضا(عليه السلام)نوشتم و در آن، در مورد واقفيه سؤال كردم، امام در پاسخ نوشت: واقفى از راه حق منحرف، و در مسير گناه كارى است، اگر با اين حال بميرد، جايش در جهنم است و جهنم بد جايى است.[3]

چنان كه اشاره شد، شاگردان و اصحاب بزرگ و بابصيرت امام كاظم و امام رضا(عليهما السلام)نيز در مبارزه با اين انحراف ها تلاش فراوانى كردند. يكى از آنان يونس