موضوع ارسال وجوه شرعى و خمس، توسط پيروان اهل بيت، به محضر امام هفتم، بر هارون پوشيده نبود، زيرا او از طريق جاسوسان خويش گزارش هايى دريافت مى كرد حاكى از اين كه از چهار گوشه كشور پهناور اسلامى، اموال و وجوه شرعى به سوى موسى بن جعفر سرازير مى گردد، به طورى كه او صندوق بيت المال تشكيل داده است.[1]

البته اين گزارش ها واقعيت داشت، ولى جاسوسان هارون براى خوش خدمتى، و به منظور آن كه قضيه را بزرگ جلوه دهند، مطالبى هم از خود اضافه مى كردند نظير اين كه «موسى بن جعفر» به قدرى پولدار است كه ملكى را به مبلغ سى هزار دينار خريدارى كرده و همه بهاى آن را نقداً پرداخت كرده است.[2]

توطئه جنايتكارانه

مبارزات منفى امام كاظم(عليه السلام) كافى بود كه هارون را در ارتكاب جنايت قتل آن حضرت مصمم سازد، ولى توطئه ها و تحريكاتى نيز روى هدف ها و مقاصد خاصى در جريان بود كه سرانجام وى را در اين زمينه مصمم تر ساخت، از آن جمله مى توان تحريكات و سعايت هاى «يحيى بن خالد برمكى» وزير هارون را نام برد. يحيى در فرصت هاى گوناگون، هارون را از محبوبيت روزافزون و افزايش پيروان امام موسى بن جعفر(عليه السلام) برحذر مى داشت و او را تشويق به شدت عمل مى كرد.

انگيزه او در اين كار اين بود كه هارون، پرورش و نظارت بر تربيت پسر و