آثار علمى او بهره مند شده سخنان آن حضرت را، بىواسطه و گاه با چند واسطه، نقل نموده اند.

كتب و مؤلفات دانشمندان و مورخان اهل تسنن مانند: طبرى، بلاذرى، سلامى، خطيب بغدادى، ابونعيم اصفهانى، و كتبى ماننـد: موطّأ مالك، سنن ابى داود، مسند ابى حنيفه، مسند مروزى، تفسير نقاش، تفسير زمخشرى، و ده ها نظير اين ها، كه از مهم ترين كتب جهان تسنن است، پر از سخنان پرمغز پيشواى پنجم است و همه جا جمله: «قال محمد بن على» و يا «قال محمد الباقر» به چشم مى خورد .[1]

كتب شيعه نيـز در زمينه هاى مختلف سرشار از سخنان و احاديث حضرت باقر(عليه السلام) است و هركس كوچك ترين آشنايى با اين كتاب ها داشته باشد، اين معنا را تصديق مى كند.

امام باقر(عليه السلام) از نظر دانشمندان

آوازه علوم و دانش هاى امام باقر(عليه السلام) چنان نقاط مختلف كشور اسلامى را پر كرده بود كه لقب «باقـرالعلـوم» (= گشاينده دريچه هاى دانـش و شكافنـده مشكلات علـوم) به خود گرفته بود. «ابن حجر هيتمى» (يكى از دانشمندان برجسته اهل سنت) مى نويسد:

محمد باقر به اندازه اى گنج هاى پنهان معارف و دانش ها را آشكار ساخته، حقايق احكام و حكمت ها و لطايف دانش ها را بيان نموده كه جز بر عناصر بى بصيرت يا بدسيرت پوشيده نيست و از همين جاست كه وى را شكافنده و جامع علم، و برافرازنده پرچم دانش خوانده اند.[2]