سيره پيشوايان - پيشوايى، مهدى - مکتبة مدرسة الفقاهة

اسم الکتاب : سيره پيشوايان المؤلف : پيشوايى، مهدى الجزء : 1 صفحة : 222

هيهات! اى فريب كاران دغل باز! اى اسيران شهوت و آز! مى خواهيد با من هم كارى كنيد كه با پدرانم كرديد؟ نه، به خدا هنوز زخمى كه زده ايد خون فشان است و سينه از داغ مرگ پدر و برادرانم سوزان. تلخى اين غم ها گلوگير واندوه من تسكين ناپذير است و از شما مى خواهم نه با ما باشيد نه برما[1]. [2]

گفتوگوى امام سجاد(عليه السلام) با پسر زياد

چنان كه در صفحات پيش گفتيم، دستگاه حكومت بنى اميه از جبرى گرى بهره بردارى مى كرد و كارها و جنايت هاى خود را به اراده خدا نسبت مى داد و بدينوسيله افكار عمومى را تخدير مى كرد، و چون امام سجاد(عليه السلام) و حضرت زينب(عليها السلام)از اين شگرد تبليغى دشمن آگاه بودند، به شدت با آن مبارزه مى كردند. نمونه روشن اين مبارزه گفتوگوى امام سجاد با پسر زياد در كوفه است. پس از آن كه اسيران اهل بيت را به مجلس عمومى در كاخ پسر زياد وارد كردند، و سخنان تندى بين او و زينب كبرى(عليها السلام) رد و بدل گرديد، پسر زياد به طرف على بن الحسين(عليه السلام)متوجه شد و گفت:

اين كيست؟

بعضى از حاضران گفتند:

على بن الحسين(عليه السلام) است.

ـ مگر خدا على بن الحسين(عليه السلام) را نكشت؟

حضرت فرمود:

[1] سيد ابن طاووس، اللهوف، ص66 ـ دكتر شهيدى، سيدجعفر، زندگانى على بن الحسين(عليه السلام)، ص56; حسنى، على اكبر، امام چهارم پاسدار انقلاب خونين كربلا، ص 38 ـ 40.
[2] احتمال هست كه اين سخنرانى در بازگشت اهل بيت از شام، دركوفه ايراد شده باشد، زيرا از يك طرف، خطبه طولانى است و در موقع رفتن به شام، براى ايراد چنين خطبه اى، نه آزادى وجود داشت ونه وقت و فرصت، و از طرف ديگر، طبرسى درآغاز اين خطبه مى گويد: احتجاج على بن الحسين(عليه السلام)على اهل الكوفه حين خرج من الفسطاط و توبيخه اياهم على غدرهم و نكثهم... (احتجاج، ج2، ص166) ومى دانيم كه موقع رفتن به شام، خيمه اى وجود نداشته است كه امام از آن بيرون آيد!.

اسم الکتاب : سيره پيشوايان المؤلف : پيشوايى، مهدى الجزء : 1 صفحة : 222

صيغة PDF

شهادة

الفهرست