از آن غافليد. مصيبت شما عالمان امت از همه بيش تر است، زيرا موقعيت و منزلت عالمان دين مورد تعرض قرار گرفته است، و اى كاش اين را مى دانستيد.

زمام امور بايد در دست كسانى باشد كه عالم به احكام خدا و امين بر حلال و حرام او هستند و شما داراى اين مقام بوديد و از دستتان گرفتند، و هنگامى اين مقام را از دست شما گرفتند كه از پيرامون حق پراكنده شديد، و با وجود دليل روشن، در سنت پيامبر اختلاف ورزيديد. اگر در راه خدا مشكلات را تحمل كرده در برابر آزارهـا و فشارهـا شكيبايـى از خودنشان مى داديد، زمـام امور در قبضه شما قـرار مى گرفت و همه امور زير نظر شما اداره مى شد، ولى شما ستمگران را بر مقدّرات خود مسلط ساختيد و امور خدا (حكومت) را به آن ها تسليم كرديد تا حلال و حرام را در هم آميزند و در شهوات و هوسرانى هاى خود غوطهور شوند. آنان را بر اين مقام مسلط نساخت مگر گريز شما از مرگ و دلبستگى تان به زندگى چند روزه دنيا. شما با اين كوتاهى در انجام وظيفه، ناتوانان را زير دست آن ها قرار داديد تا گروهى را برده و مقهور خويش، و گروه ديگر را براى زندگى توأم با شكست، بى چاره سازند، و به پيروى از اشرار، و در اثر گستاخى در پيشگاه خداوند جبار، در اداره حكومت، به ميل و هواى خود رفتار كنند و دل به رسوايى و هوسرانى بسپارند.

در هر شهرى از شهرها، گوينده اى (مزدور را براى تبليغ اهدافشان) برفراز منبر مى فرستند، و همه كشور اسلامى در قبضه آن هاست، و دستشان در همه جا باز است و مردم برده آن ها و در اختيار آنان هستند، هر ستمى كه بر اين مردم بى پناه كنند، مردم نمى توانند از خود دفاع كنند. دسته اى از اين قوم، زورگو و معاندند كه بر هر ناتوان و ضعيفى فشار مى آورند، و برخى ديگر فرمانروايانى هستند كه به خداى زنده كننده و ميراننده عقيده اى ندارند.

شگفتا از اين وضع! و چرا در شگفت نباشم درحالى كه زمين در تصرف