در طبقه 16 ذكر العاشر (ص 308 ج 1) بانيكو طراز مطابق ضبط نسخه خطي طبع شده، ولي اصلا تينگو يا تاينگو است كه طراز شهري بود در اقصاي ثغور تركستان آن سوي سيحون نزديك اسبيجاب (ياقوت و هفت اقليم) اما تاينگو از امراي بزرگ قرا خطائيان بود كه بدست خوارزمشاه در جنگ بزرگ طراز در 607 ه اسير و بعد از ان در آب انداخته شد (جهانگشاي جويني) و قاضي شمس الدين منصور بن محمود الاوزجندي را در مدح تينگو قصيده مشهوريست كه مطلع آن اينست:
برخيز كه شمعست و شرابست و من و توآواز خروس سحري خاست زهر سو و در مقطع آن گويد:
بستند كمرها و گشادند سراغج‌ميران خطا جمله بفرمان تينگو [2] در لباب الالباب تاينگو طراز هم مضبوط است. (ص 112 ج 1) بقول محمود كاشغري تيانكو در اصل لغت تركي بمعني حاجب بود (ديوان لغات الترك 3/ 281)