اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 90
اخوت
در جایی که در غیر ولادت باشد، همشکل شدن، همانند شدن و در کاری هماهنگی
داشتن است. در حدیث آمده: «المؤمن اخو المؤمن لابیه و امه»، و معنای آن
همچنان که در حدیث سلیمان جعفری از ابو الحسن علیه السّلام آمده، چنین است:
«قال یا سلیمان! ان اللّه خلق المؤمنین من نوره و صبغهم برحمة و اخذ
میثاقهم لنا بالولایة، فالمومن اخو المؤمن لابیه و امه، و ابوه النور، و
امه الرحمة.»: ای سلیمان! البتّه، خدای متعال مومنین را از نور خودش آفرید و
آنان را با رحمتی رنگآمیزی نمود و از آنان بر ولایت ما پیمان گرفت، پس
مومن برادر مومن است به خاطر پدر و مادرش؛ پدر او نور است و مادرش نیز آن
رحمت. [1] شیخ طوسی در تبیان و طبرسی در مجمع البیان، فی قوله: «وَ
قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِی الْأَرْضِ أَوْ کانُوا غُزًّی
لَوْ کانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللَّهُ ذلِکَ
حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ»، [2] از قول ابی علی جبایی گفتهاند: «فیکون لام
العاقبة»، و مراد از آن، لام «لِیَجْعَلَ» است. [3] علامه طباطبایی در
المیزان فی قوله تعالی: «أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نافَقُوا یَقُولُونَ
لِإِخْوانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ»، [4] فرموده:
اخوان و اخوه، جمع اخ است، و اخوت، اشتراک در انتساب به پدر بوده و در آن
توسعه مییابد. بنابراین در مشترکین در اعتقاد یا دوستی و مانند آن استعمال
میشود. اخوت بیشتر در مشترکین در نسبت به پدر، به کار میرود و اخوان در
مشترکین در اعتقاد و مانند آن کاربرد دارد. [5]3. اخاء در تفاسیر
شیخ طوسی در تبیان، و طبرسی در مجمع البیان فی قوله تعالی: «وَ قالُوا
لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا»، [6] و قوله: «الَّذِینَ قالُوا
لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا»، [7] فرمودهاند: «لِإِخْوانِهِمْ»، در آیات
[1]. مجمع البحرین، ص 4. [2]. آل عمران/ 156. [3]. تبیان، ج 3، ص 27- مجمع البیان، ج 2، ص 525. [4]. حشر/ 11. [5]. المیزان، ج 19، ص 244. [6]. آل عمران/ 156. [7]. همان/ 168.
اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 90