اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 214
10. «علیک بالأمانة؛ فانّها أفضل دیانة.»: بر تو باد به امانتداری؛ زیرا این کار، برترین دیانت است. 11. «فساد الأمانة، طاعة الخیانة.»: فساد امانتداری، فرمانبرداری از خیانت است. 12. «فاز من تجلبب الوفاء و ادّرع الأمانة.»: به پیروزی رسیده، کسی که وفاداری را پیراهن، و امانت را زره نموده است. 13.
«کلّ شیء لا یحسن نشره، أمانة و إن لم یستکتم.»: هر چیزی که نشرش نیکو
نباشد، امانت خواهد بود، هرچند که پنهان داشتن آن طلب نشده باشد. 14. «من لا أمانة له، لا ایمان له.»: هرکه هیچ امانتدار نباشد، ایمانی برای او نخواهد بود. 15. «من استهان بالامانة، وقع فی الخیانة.»: هرکه امانت را سهل شمارد (و نسبت به آن بیتفاوت باشد)، در خیانت قرار خواهد گرفت. 16. «من عمل بالأمانة، فقد أکمل الدّیانة.»: هرکه به امانت عمل کند، در حقیقت دیانت را کامل گردانیده است. 17. «من أحسن الامانة، رعی الذّمم.»: از بهترین امانتداریها، رعایت کردن عهد و پیمانهاست. 18. «لا ایمان لمن لا أمانة له.»: ایمانی نیست برای کسی که امانتدار نیست. 19. «لا امانة لمن لا دین له.»: امانتی نیست برای کسی که دیندار نیست. 20.
«ادّ الامانة إلی من ائتمنک، و لا تخن من خانک.»: امانت را به کسی که تو
را امین دانسته باز گردان، و به کسی که به تو خیانت کرده، خیانت مکن. پروردگارا!
دین اسلام و هدایت از طریق قرآن و عترت، اسباب قوای دراکه: چشم، گوش و دل،
دو امانت گرانقدری هستند که تو از فضل بیکرانت به ما انعام فرمودهای؛
برای همین تو را به فضل بیمنتهایت سوگند میدهیم که در به کارگیری صحیح
این امانت که ثمرهاش تعقّل و تفکّر در آیات الهی است، و برای معرفت کامل و
عمل به محتویات آن امانت، و در جهت ادای مطلوب وظایف بندگی و اخلاص به سوی
خودت، ما را موفق بگردانی. آمین، یا رب العالمین!
اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 214