انفاق و مشتقات آن، مجموعا 72 بار در قرآن کریم ذکر شده است: دو بار با لفظ «أَنْفَقَ»*، یک بار با لفظ: «أَنْفَقْتَ»، چهار بار با لفظ: «أَنْفَقْتُمْ»*، یازده بار با لفظ: «أَنْفِقُوا»*، نه بار با لفظ: «تُنْفِقُوا»*، هفت بار با لفظ: «یُنْفِقُ»*، و یک بار با لفظ: «یُنْفِقُوا»، بیست بار با لفظ:
«یُنْفِقُونَ»*، دو بار با لفظ: «تُنْفِقُونَ»*، دو بار با لفظ: «فَسَیُنْفِقُونَها»*، نه بار با لفظ: «أَنْفِقُوا»*، دو بار با لفظ: «نَفَقَةٍ»*، یک بار با لفظ: «نَفَقاتُهُمْ» و یک بار با لفظ: «الْإِنْفاقِ». ما در اینجا آیات انفاق را در ضمن شش آیه‌ای که با لفظ: «یُنْفِقُ»* در پنج سوره آمده، بررسی خواهیم کرد.
از این پنج سوره، چهار سوره بقره، توبه، مائده و طلاق، مدنی، و سوره نحل، مکّی است. لذا در ابتدا، آیات مذکور را تنظیم، و بعد از آن، به تحقیق در معنای انفاق مبادرت می‌نماییم، و سپس با تحقیق در کتب تفسیر علمای شیعه و اهل تسنن، به بررسی تفسیری و تفسیر روایی این واژه پرداخته و سرانجام هم با فضل و عنایات خاص الهی به تدبّر در آیات مربوط به آن می‌پردازیم.

1. یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی کَالَّذِی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ