3. آيا روزى همه تأمين شده است؟ در آيات فوق اين حقيقت به خوبى منعكس بود كه خداوند روزى همه موجودات زنده را برعهده گرفته و هر جا باشند، روزى آنها را مى‌رساند، ولى اين سؤال پيش مى‌آيد پس چرا در دنياى كنونى و در طول تاريخ گروهى از گرسنگى مرده و مى‌ميرند، آيا روزى آنها تأمين نشده است؟!

در پاسخ اين سؤال بايد به اين نكات توجه كرد كه اولًا: تأمين روزى به اين معنى نيست كه آن را براى انسان عاقل با شعور فراهم ساخته به درب خانه‌اش بفرستند، يا لقمه كنند و در دهانش بگذارند، بلكه زمينه فراهم شده است و تلاش وكوشش انسان شرط تحقق و به فعليّت رسيدن اين زمينه‌ها است، حتى مريم (عليها السلام) در آن شرايط سخت درد وضع حمل كه خداوند روزى‌اش را به صورت خرماى تازه (رطب) بر شاخسار خشكيده نخلى كه در آن بيابان بود، ظاهر ساخت، مأمور شد حركتى كند و مخاطب به جمله‌ «وَهُزِّى إلَيْكَ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ ...»: «تو اى مريم تكانى به اين درخت بده تا رطب تازه بر تو فرو ريزد» شد.

ثانياً: اگر انسان‌ها در گذشته و حال غصب حقوق ديگران كنند و روزى‌هاى آنها را به ظلم از آنها بگيرند، دليل بر عدم تأمين روزى انسان‌ها نيست، و به تعبير ديگر علاوه بر مسئله تلاش و كوشش، وجود عدالت اجتماعى نيز شرط تقسيم عادلانه روزى‌ها است. و اگر گفته شود خداوند چرا جلو ظلم ظالمين را نمى‌گيرد؟ مى‌گوئيم اساس زندگى بشر بر آزادى اراده است تا همگى آزمايش شوند، نه بر اجبار و اكراه، وگرنه تكاملى صورت نخواهد گرفت.

ثالثاً منابع زيادى براى تغذيه انسان‌ها در همين كره خاكى وجود دارد كه بايد با هوش و درايت آنها را كشف و به كار گرفت. و اگر انسان در اين زمينه كوتاهى كند، مقصّر خود اوست. ما نبايد فراموش كنيم مناطقى از آفريقا كه مردمش از