اقدامَنَا وَ انْصُرنَا عَلىَ القَومِ الكافِرِينَ» (و هنگامى كه در برابر جالوت و سپاهيان او قرار گرفتند، گفتند: پروردگارا پيمانه شكيبائى و استقامت را بر ما بريز و قدمهاى ما را ثابت بدار و ما را بر جمعيّت كافران پيروز بگردان». [1]

در اين آيه تعبير به: افْرغ شده است. افراغ در اصل به معنى ريختن ماده از ظرف است به طورى كه ظرف از آن مايع خالى شود، در اينجا همراهان طالوت به هنگام دعا مى‌گويند: خداوندا، پيمانه صبر و استقامت را به روى ما بريز. از اين جمله استفاده مى‌شود كه آخرين درجه صبر و بردبارى را از خدا طلب مى‌كنند، يعنى اگر فرض كنيد صبر به صورت آبى در ظرفى باشد از خداوند مى‌خواهند كه تمام آن را بر آنها بريزد.

سپس مى‌گويند:

«ثَبِّت اقدامَنا»

يعنى: قدمهاى ما را استوار و ثابت و محكم گردان، تا هرگز فرار نكنيم. در واقع دعاى اول اشاره به جنبه باطنى و درونى و اين دعا اشاره به جنبه ظاهرى و برونى دارد، و مسلّماً ثبات قدم از نتائج روح استقامت و صبر است.

و در پايان مى‌گويند: «و انصرنا على القوم الكافرين» اين جمله در حقيقت نتيجه صبر و بردبارى است كه در دو جمله از خدا طلبيدند.

به دنبال اينكه مولى فرمودند: پرهيزكاران صبر مى‌كنند ايام كمى را در دنيا و به دنبال آن راحتى طويلى به انتظار آنهاست مى‌فرمايند: «تجارة مربحة يسّرها لهم ربهم»: « (اين صبر در ايام قليل و عوض آن راحتى طويل) معامله سودمندى است، كه پروردگار آنها براى آنها ميّسر كرده است».

[1]. سوره البقره، آيه 251.