تحولات اين زمان، آنها را به سوى ما كشانيده است كاملًا روشن مى‌گردد، و معلوم مى‌شود، ما هرگز قائل به تناسخ يا حلول و اتحاد و تجسيم نبوده‌ايم، و هيچ فرد حقيقت جو و آگاهى نمى‌تواند چنين نسبتهاى ناموزونى را به ما بدهد. [1]

خلاصه اينكه اگر منظور احمد امين از شيعه آن فرق منقرض شده و بيگانه از اسلام كه شايد امروز در كل عالم اثرى از پيروان آنها يافت نشود، بوده باشد؛ ممكن است بگوييم آنها چنان عقايدى را داشته‌اند. ولى آنها را با «شيعه اماميه» و پيروان اين مذهب زنده چه كار؟ آيا چنين نسبتى به آنها يك ظلم آشكار و اشتباه بزرگ نيست؟!

اگر راستى منظور او از شيعه اين گروه معروف و بزرگى كه ميليونها نفر از مسلمانان جهان را تشكيل مى‌دهند بوده باشد مرتكب خطاى بزرگ و غير قابل بخششى شده و ما از او درخواست دليل مى‌كنيم، از او مى‌خواهيم كه شاهدى بر درستى مدعاى خود، از يكى از كتابهاى دانشمندان شيعه- اعم از گذشته و حال- بياورد.

درهر صورت از مجموع اين گفتار به خوبى روشن شد كه تمام سخنان «فجرالاسلام» درباره شيعه بى اساس و همه ادعاى ايشان، بدون مدرك و دليل است.

ما نمى‌خواهيم در اينجا كتاب «فجرالاسلام» را از تمام جهات بررسى كنيم، و همه نقاط ضعف و اشتباه و افكار نادرست و سفسطه‌هاى نويسنده آن را

[1]. توضيح كامل اين بحث را در چند صفحه قبل درباره طايفه «غلات» ذكر كرديم مطالعه فرماييد. در حقيقت اين فرق گمراه كه امروز از آنها تقريباً اثرى نيست از نام مقدس شيعه سوء استفاده كرده وبراى پنهان ساختن افكار انحرافى خود در ماسك پيروى از اهل بيت عليهم السلام خود را نشان داده‌اند، و متأسّفانه جمعى از نويسندگان اهل سنّت نيز از سوء استفاده‌هاى آنها، سوء استفاده نموده! و خرافات و افكار انحرافى اين دسته‌ها را به ما نسبت داده‌اند تنها به جرم اينكه آنها با ما در لفظ «شيعه» هم نام هستند و خودشان را به نام شيعه معرفى مى‌كنند