آن را اختراع كرده‌اند، يك موضوع سياسى است كه براى واژگون كردن حكومت «بنى‌اميّه» و مستقل ساختن «حكومت عباسى» به وجود آمد و كمترين ارتباطى با اديان آسمانى ندارد!!».

اين جوان سپس اضافه مى‌كند:

«وهمان طور كه حضرتعالى مى‌دانيد من جوان كم سنى هستم و از اصول پيدايش مذاهب و فلسفه به وجود آمدن و پيشرفت آنها اطلاعى ندارم و من نمى‌دانم اين مذاهب از كجا به وجود آمده‌اند و چگونه انتشار يافته‌اند؟

من از گفتگوهايى كه اين شخصيت‌هاى برجسته، كه از دانشمندان بزرگ اهل سنّت محسوب مى‌شوند، درباره مذهب تشيّع انجام مى‌دهند به ترديد افتاده‌ام و نزديك است راستى در مسلمان بودن اين گروه ترديد كنم تا چه رسد درست بودن مذهب آنها! ...».

سپس از من تقاضا كرده كه روح مطلب و عين حقيقت را براى او در اين زمينه بيان كنم شايد آتش شك و ترديد او با آب يقين و اطمينان خاموش گردد و از اين سرگردانى نجات يابد.

او مى‌نويسد:

«اگر مرا از اين سرگردانى نجات ندهيد مسئوليت لغزش يا گمراهى من مستقيماً متوجه شماست»!

من در پاسخ او تا آنجا كه از طريق مكاتبه ممكن بود و با افكار آن جوان مطابق بود مطالبى نوشتم، مطالبى كه اميد مى‌رفت در سايه آن كابوس شك و ترديد را از دل او دور سازد.

ولى بيش از آنچه آن جوان به شك و ترديد افتاده بود من به تعجب افتادم.

من هنوز نمى‌توانستم اين موضوع را باور كنم.

فكر مى‌كردم چگونه ممكن است علما و دانشمندان شهرهايى كه در طليعه‌