كرده‌اند كه با كدام آيه اين حكم نسخ شده؟ بعضى مى‌گويند با آيه طلاق‌ «إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ»؛ هر زمان خواستيد زنان را طلاق دهيد، در زمان عدّه (كه از عادت ماهانه پاك شدند) آنها را طلاق گوييد». [1]

بعضى ديگر آيه ارث زوج و زوجه آن را نسخ كرده است: «وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّهُنَّ وَلَدٌ»؛ و براى شما نصف ميراث زنانتان است، اگر آنها فرزندى نداشته باشند». [2]

ما تصور مى‌كنيم اين ادعاها به قدرى سست و بى پايه است كه نيازى به پاسخ ندارد، چه اينكه اين آيات (آيات ارث و طلاق) كمترين منافات و مخالفتى با آيه نكاح موقت ندارد تا يكى را ناسخ و ديگرى را منسوخ بدانيم، و در آينده اين مطلب را روشنتر خواهيم ساخت كه ازدواج موقت يك نوع ازدواج حقيقى است و زنى كه به اين صورت، عقد مى‌شود حقيقتاً زوجه و همسر مرد است و تمام احكام ازدواج درباره او جارى مى‌باشد. [3]

ولى اكثر مخالفين مدعى هستند كه آيه مزبور به وسيله آيه: «إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ»؛ جز در مورد همسران و كنيزانشان» [4] نسخ شده است‌ [5]، زيرا در اين آيه جواز آميزش زن و مرد را در سايه دو چيز معرفى مى‌كند: زوجيت يا مالك شدن كنيز، و هيچ يك از اين دو موضوع در مورد نكاح موقت نيست!

[1]. سوره طلاق، آيه 1

[2]. سوره نساء، آيه 12. ر. ك: التفسير الكبير، ج 10، ص 50؛ الجامع لاحكام القرآن، ج 5، ص 130

[3]. به استثناى بعضى از احكام كه مخصوص ازدواج دائم و از لوازم آن است نه از لوازم هر نوع ازدواج، چنانكه خواهد آمد

[4]. سوره مؤمنون، آيه 6

[5]. ر. ك: التفسير الكبير، ج 10، ص 50؛ الجامع لاحكام القرآن، ج 5، ص 130؛ سنن بيهقى، ج 7، ص 206؛ سنن ترمذى، ج 5، ص 50؛ المبسوط سرخسى، ج 5، ص 152