رشد افراد را فراهم سازد: امكاناتى مهيا كند كه راه رسيدن به مقصد كوتاه شود و بهره گيرى از نيروهاى موجود براحتى انجام شود، نه اينكه پيشرفت با مشقت حاصل گردد. بايد اكثريت افرادى كه در آن نظام مشغول به تحصيل اند به حد نصاب اهداف آموزشى كه در آن نظام منظور شده است، برسند هرچند مراتب عاليه آن مخصوص افراد معدودى باشد.

مسؤولان هر نظام آموزشى بايد در اصلاح نقاط ضعف و رفع كمبودها و نارساييها تلاش كنند: ضعفها و كمبودهايى كه در برنامه ريزى آموزشى، كتابهاى درسى، شيوه تدريس، تكنولوژى آموزشى و ساير موارد وجود دارد بررسى كنند و حركت آنها در جهتى باشد كه بتوانند در كمترين زمان كمبودهاى مذكور را با رعايت اولويتها تأمين كنند هر چند بطور كلى و در كوتاه مدت نتوان آنها را رفع كرد.

برخى مسائل موجب اشتغال فكرى محصلان مى شود و مانع از ادامه تحصيل آنها به شكل جدى و با اراده قاطع مى گردد مانند: مشكلات بهداشتى، روانى، خانوادگى، ضعف در تشخيص وظايف اجتماعى و... . برخى از اين مشكلات براى قشر جوان بيشتر بروز مى كند و حتى موجب ايجاد بحران در آنها مى شود. در اين حالت، ممكن است خود آنها نيز علت بروز مشكلات را ندانند و دچار اضطراب شوند و نسبت به اين موارد حساسيت بيجا به خرج دهند. اين حالت مانع از مطالعه و موجب سلب علاقه آنها به تحصيل مى شود.

مسؤولان نظام آموزشى مى توانند در اينگونه موارد، گاهى با يك راهنمايى كوچك و به عنوان برادرى كه تجربه بيشترى دارد، مشكلات آنها را حل كنند و آنها را در مسير صحيح قرار دهند تا بتوانند از