حوزه نيز بايد پياده شود، سخن در اين است كه اصل اين كار مثبت است و بايد مورد توجه قرار گيرد.

4ـ محدوديت زمان تحصيل

محدوديت زمانى در آموزش هم معايبى دارد و هم محاسنى. از معايب آن اين است كه همه دانشجويان و محصّلان از استعداد يكسانى برخوردار نيستند و زمانى كه براى يك دوره تحصيلى تعيين شده است براى افراد با استعداد دست و پاگير مى شود و راه رشد و ترقّى آنها را سد مى كند. براى كسانى هم كه استعداد كمترى دارند مشكل ايجاد مى كند، از اين جهت كه اين افراد نمى توانند در مدت تعيين شده مطالب لازم را بياموزند در حالى كه، اگر محدوديت زمانى وجود نداشته باشد، كسانى كه استعداد بيشترى دارند مى توانند سريعتر پيشرفت كنند و تحصيل آنها به زمان معينى محدود نباشد و كسانى هم كه استعداد كمترى دارند ضرورتى نمى بينند كه با مشقّت و سختى دوره درسى خود را بگذارنند و مى توانند در دوران طولانى ترى اين كار را انجام دهند.

اما حسن محدوديت زمانى دوره هاى تحصيلى در اين است كه با واقعيتهاى اجتماعى امروز سازگار است و مسؤولان امر مى توانند همه چيز را از قبل پيش بينى كنند. تنها با وجود معيّن بودن زمان دوره هاى تحصيلى است كه دولت مى تواند، براى تأمين نيروهاى انسانى متخصّص، برنامه ريزى كند مثلا، اگر قرار باشد براى ده سال آينده فلان تعداد پزشك تربيت شود مى توان از هم اكنون در مورد آن تصميم گرفت و همان تعداد دانشجو را، با توجه به ميزان افت تحصيلى، پذيرش كرد و در سال مورد نظر نيز همان تعداد پزشكى را كه لازم است، داشته باشيم وگرنه