ب ـ مبادله تحقيقات

بعضى از رشته هاى تخصّصى حوزه و دانشگاه ارتباط چندانى با يكديگر ندارند. لذا همكارى جدّى در اين زمينه ها عملى نخواهد بود، چون موضوع آنها با يكديگر بيگانه است مثلا، حوزه نمى تواند در مسائل پزشكى و مهندسى به دانشگاه كمك كند همچنان كه دانشگاه نمى تواند در رشته هايى خاص به حوزه كمك نمايد. نقطه مشتركى كه بين حوزه و دانشگاه وجود دارد علوم انسانى است. در زمينه علوم انسانى هم علماى حوزه هاى علميّه مى توانند اظهار نظر كنند و هم متخصّصان دانشگاهى.

دين در باره علومى مانند اقتصاد، حقوق، سياست و از اين قبيل، كه از رشته هاى تخصّصى دانشگاهى است، اظهار نظر كرده و حتى بخش مهمّى از آيات قرآن مربوط به اقتصاد است و بدين سان ديگر رشته هاى علوم انسانى. لازم است علماى حوزه و دانشگاه در اين زمينه ها اظهار نظر كنند و به سخنان يكديگر گوش فرادهند و از طريق مبادله تحقيقات به نتايج مثبتى دست يابند.

5ـ علل عدم تحقق كامل وحدت حوزه و دانشگاه و نتايج آن

گرچه، بحمدالله، تا كنون گامهاى بلندى در راه وحدت اين دو مركز علمى برداشته شده است، ولى آن اهدافى كه مورد نظر بوده به طور كامل به دست نيامده است. عوامل زيادى در اين مسأله دخالت داشته اند و شايسته است كه در جاى خود به صورت مبسوط مورد بحث قرار گيرد ولى در اينجا به اختصار برخى از عوامل ذكر مى شود:

1. عدم حضور فعّال روحانيون برجسته در «ستاد انقلاب فرهنگى» يكى از آن عوامل است. از همان آغاز، اعضاى روحانى ستاد انقلاب