لازم صورت گيرد. و علاوه بر تدريس علوم عقلى مختلف در يك دوره عمومى، رشته هاى تخصصى متعدّدى در دوره هاى تكميلى و فوق تخصّص داير گردد.

تفسير

حوزه علميه، كه عهده دار اثبات مبانى اسلام و دفاع از مواضع آن است، بايد در علم تفسير قرآن نيز قوى باشد. و پس از اثبات حقانيت اسلام و دفع شبهات وارده، محتواى اسلام، اعم از احكام فرعى، اجتماعى، عبادات، معاملات و...، را تبيين كند.

اساس معارف اسلام كتاب است و سنّت. اگر قرآن و كلمات پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و اهل بيت(عليهم السلام) را بدرستى بفهميم اسلام را درست خواهيم فهميد. البته علوم اسلامى كم و بيش، به هم مربوط است رجال و تفسير با فقه و اصول، فقه و اصول با منطق و... . آنچنان نيست كه از يكديگر انفكاك كامل داشته باشند.

سخن در اين است كه عالم دينى در اين زمان نمى تواند در همه علوم اسلامى، اعم از عقلى و نقلى، به مراتب عاليه تخصص برسد و ناچار بايد گزينش كند البته آشنايى با همه علوم اسلامى هم ممكن است و هم مطلوب، امّا بايد تصميم گيرى كرد و در يك رشته متخصّص شد تا بتوان مشكلى را حل نمود. نبايد فقط ريزه خوار ديگران باشيم. در اين ميان، تفسير قرآن در درجه اول از اهميت است، مخصوصاً با توجه به كمبود مفسّر قرآن و كسى كه بتواند دقايق معانى كتاب و سنّت پيامبراكرم(صلى الله عليه وآله) و اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) را درك كند ضرورت مضاعفى خواهد داشت.