بايد اين علوم را در عرض هم قرار داد. نمى توان هيچ كدام را بر ديگرى ترجيح داد. علوم عقلى براى دفاع از مرزهاى اوليه اسلام (مرزهاى عقيدتى)، علم تفسير قرآن براى درك اصلى ترين و معتبرترين منبع شناخت محتواى اسلام و علم اخلاق براى تزكيه نفس لازم است. حوزه هاى علميه بايد در جمع اين سه علم اهتمام داشته باشند. البته با تمركز در يك رشته پيشرفت بيشترى حاصل خواهد شد. البته نبايد تمام نيروها در اين سه رشته متمركز شود و نبايد از ساير رشته ها نيز غافل بمانيم.

براى بالا بردن سطح آگاهى محصّلان رشته تفسير بايد در تفسير گروههاى تحقيقى ايجاد شود تا افراد از ابتدا به كار گروهى عادت كنند و با هم تفاهم و همكارى داشته باشند، بر خلاف روشهاى معمول كه نتيجه آنها تكروى است و در نهايت هنگام بروز مشكل اظهار مى دارند كه «من اين مطلب را اينگونه فهميده ام و فهم من براى خودم حجت است و به ديگران كارى ندارم».

البته اين امر به تفسير اختصاص ندارد و بايد در تمام علوم به همين شيوه تحقيق انجام گيرد.

قبل از پرداختن به تفسير موضوعى، بايد يك دوره تفسير ترتيبى قرآن در برنامه درسى حوزه گنجانده شود. براى اين منظور، يك راه اين است