در كتابهاى فلسفى غرب نوشته شده باطل باشد ولى، دست كم، يك درصد از آن مطالب صحيح است. به دليل وجود همانها ارزش دارد كه انسان آن كتابها را مطالعه كند. اگر كسى بخواهد علم پيشرفت كند با تنبلى نمى تواند، بايد وقت صرف كرد و تلاش نمود. صِرف داشتن منابع غنى كافى نيست، ابزار و آمادگى ذهنى لازم است.

در گذشته، در ميان رشته هاى دانشگاهى رشته اى به نام طب وجود داشت و اگر كسى مى خواست در رشته طب تحصيل كند پس از گذراندن دوره عمومى، يك سلسله دروسى مربوط به تمام مسائل طبى چشم، گوش، دست، پا، قلب، كبد... و حتى برخى از دروس مربوط به مسائل روانى را نيز مى آموخت. هر دانشجو با گذراندن يك دوره چند ساله مى توانست طبيب شود و همه امراض را معالجه كند. اما بتدريج، با توسعه پيدا كردن دايره علوم، اكنون بيش از هشتاد رشته تخصصى در پزشكى ايجاد شده است و در آينده، قطعاً رشته هاى جزئى تر و تخصّصى ترى نيز به وجود خواهد آمد ساير علوم نيز كمابيش همين وضع را دارند.

فلسفه نيز از اين قاعده مستثنى نيست. رشته علوم عقلى شامل فلسفه، كلام، منطق، عرفان، فلسفه اخلاق، فلسفه حقوق و فلسفه هايى مى شود كه مبانى علوم انسانى را تشكيل مى دهند. همه اين علوم جزو علوم عقلى هستند. در آينده، ممكن است دايره علوم عقلى وسعت پيدا كند و هر كدام از اين علوم به رشته هاى جزئى تر و تخصّصى ترى نيز تقسيم شود.

با توجه به گسترش فلسفه، بايد نسبت به آموزش آن در حوزه اقدامات