خشن و سنگ‌دل خود را براي قتل عامّ مردم يَمَن به آن ديار گسيل داشت و به او فرمان داد كه «تمام كساني كه در اطاعت علي هستند به قتل برساند».[1]

ابن ابي الحديد مي‌گويد: «معاويه پرچم عداوتِ علي(عليه السلام) را بر پا داشت، لعن او را انتشار داد، خودش در همه جا بر حضرت لعنت مي‌فرستاد،[2] و در پايان خطبة نماز جمعه نيز مي‌گفت: «خدايا، ابوتراب از دين تو برگشت، و مانع [پيمودن] راه تو شد؛ پس به لعنتي مصيبت‌بار، لعنتش كن و به عذابي دردناك گرفتار».[3]

همچنين معاويه به اين منظور بخش‌نامه‌اي صادر كرد و به سراسر بلاد تحت سلطه‌اش فرستاد تا آنان نيز حضرت را لعن كنند. اين فرمان اجرا شد و لعنِ وليّ خدا به صورت يك سنّت در آمد،[4] و تا زمان خلافت عمر بن عبدالعزيز ادامه يافت.[5]

ابن ابي الحديد از قول جاحظ ـ دانشمند معروف اهل‌سنّت ـ مي‌گويد جمعي از مردم به معاويه گفتند: تو كه به آرزويت (دربارة علي(عليه السلام)) رسيدي پس چرا از لعن علي بن ابي‌طالب دست بر نمي‌داري؟ او در پاسخ گفت: «به خدا سوگند، از اين كار دست نمي‌كشم مگر آنكه كودكان و خردسالان بر چنين سنّتي تربيت شوند، و بزرگان در عمل به آن به كهن‌سالي برسند، و اين روش تا زماني كه ديگر كسي فضيلتي از او را به ياد نداشته باشد و منقبتي از وي را بازگو نكند ادامه خواهد يافت».[6]