اوقاف، آقايان نصير عصار و منوچهر آزمون[1] ـ از سران معروف ساواك ـ را مأمور كرد كه به تقويت مباني ديني مردم در سراسر كشور بپردازند![2]

انقلاب سفيد شاه،‌ كه با ادعاها و شعارهاي جذاب و فريبنده‌اي آراسته شده بود، از سويي پاره‌اي از احكام شريعت اسلام را مخدوش مي‌ساخت، و از سوي ديگر زمينة تسلط بيشترِ دولتهاي بيگانه و به‌خصوص طراح اصلي انقلاب سفيد، يعني امريكا را بر كشور فراهم مي‌ساخت.

اين بار نيز امام خميني(رحمه الله)، به مطامع طراحان انقلاب سفيد شاه پي برد،[3] و به افشاگريِ دربارة حقيقت تاريك آن، كمر بست. ايشان از طريق ارسال نامه و فرستادن شاگردان خود، نزد شخصيتهاي مذهبي و رايزنيهاي فراوان با آنان، توانست مراجع و علماي برجستة‌ داخل و خارج كشور را متوجه خطرهاي بزرگ اين طرحِ رژيم كند. به اين ترتيب امام و ديگر مراجع موضع مخالف خويش را به طور صريح و مشروح، در قالب اعلاميه، پاسخ به سؤالات و استفتائات و... به اطلاع مردم مي‌رساندند. از جمله مراجع بزرگواري كه با انقلاب سفيد شاه مخالفت كردند مي‌توان از مرحوم آيت‌الله العظمي حاج سيد احمد خوانساري نام برد. ايشان در اعلامية مشتركي كه با مرحوم آقاي بهبهاني صادر كردند، شركت در رفراندوم شاه را در حكم مبارزه با امام زمان عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف قلمداد كردند.[4]

افزون بر اين، مراجع و علماي نجف، نظير آيت‌الله ‌العظمي خويي و آيت‌الله حكيم نيز اعلاميه دادند و شركت در اين همه‌پرسي را در حكم محاربه با امام زمان(عج) دانستند.[5]