نوعي رقابت سالم ميان گروهها برقرار ميشد، وحدت نسبي و برنامهريزي و سازماندهي مناسبي نيز در فعاليتهاي اجتماعي و سياسي، در سطح كلان بين آنها ايجاد ميگشت.
اين رهنمود امام خميني(رحمه الله) در آن دوران تا حدي به اجرا در آمد و موفقيتهاي چشمگيري نيز در پي داشت. بيترديد اگر پس از پيروزي نهضت و تأسيس نظام جمهوري اسلامي همة نيروهاي متعهد انقلاب در تمام زمينههاي سياسي و اجتماعي به اين رهنمود ـ و راهكارهاي ديگر امام ـ توجه ميكردند و درمقام عمل نيز به آنها پايبند ميبودند، بسياري از آفتها و آسيبها مانع پيشرفت و تكامل نهضت و نظام نميشد. امروزه نيز كه از بسياري جهات، اوضاع سياسي و اجتماعي كشور شبيه روزهاي نخستين نهضت است، بهترين راه براي رفع پراكندگيها و اختلافات ميان احزاب و سازمانها و گروهها روي آوردن به رهنمودهاي حكيمانة امام خميني(رحمه الله) است.
روحانيت، وظايف و مشكلات
روحانيت، از جمله اصليترين نهادهايي است كه در شكلدهي، رهبري و تداوم مبارزات قبل از انقلاب نقش داشته است، و در حقيقت نقش عالمان ديني، در تمام مبارزاتي كه بر ضد حكومتهاي غاصب و غير ديني صورت گرفته، همواره سرنوشتساز و انكارناپذير بوده است. بسياري از خيزشهاي مردمي، در تاريخ جوامع مسلمان ـ و حتي درجوامع دينيِ غير مسلمان ـ به رهبريِ پيشوايان مذهبي صورت ميگرفته است، و از همين روي اين نهاد، همواره كانون توجه مردم و نيز اربابان قدرت و سياست بوده است.
مردم همواره روحانيان را به چشم پيشوايان مذهبيِ خود و راهنمايان امور مختلف زندگيشان مينگريستهاند و در بسياري مسائل و مصائب خويش به آنان مراجعه ميكردهاند، و اين مراجعات و وابستگيها جنبهها و صورتهاي