ابتكار امام(رحمه الله) در وحدت‌بخشي، برنامه‌ريزي و سازمان‌دهي نيروهاي نظام

امام خميني(رحمه الله)، بنيان‌گذار نظام جمهوري اسلامي، خود از پيشگامان ارائه طرحهاي ابتكاري سياسي و اجتماعي، براي هدايت و ادارة صحيح جامعة ديني به شمار مي‌رود. يك نمونه از اين طرحها، همان راهكار ايشان در زمينه وحدت‌بخشي ميان گروههاي مذهبي و انقلابي و سازمان‌دهيِ كلانِ نيروهايي است كه در زمينه‌هاي مختلفي با يكديگر اختلاف عقيده و اختلاف سليقه دارند.

در همان روزهاي آغازين نهضت، گروهي از سران هيئتهاي مذهبيِ فعال و پرجمعيت تهران، كه همگي پشتيبان مبارزات امام بر ضد رژيم بودند و نقش انكارناپذيري در تشكيل و تداوم و پيروزي نهضت داشتند نزد امام خميني آمدند تا از ايشان دربارة نحوة ادامه مبارزات و همكاري با يكديگر راهنمايي بخواهند.

فعاليتهاي اين هيئتها در پاره‌اي اصول با يكديگر همسو بود و همگي آنان در اصل مبارزات و رهبري امام و برخي مباني كلّي با هم اتحاد نظر داشتند؛ اما همان طور كه انتظار مي‌رفت اين گروهها در بسياري نظرها و عملكردها نيز با هم تفاوت سليقه داشتند.

سران اين هيئتها كه اهميت انسجام وسازماندهيِ نيروها در كارهاي مبارزاتي و فعاليتهاي اجتماعي را به خوبي در مي‌يافتند، از امام خميني در اين زمينه راهنمايي خواستند. سؤال آنان اين بود كه آيا بايد تمام اين گروهها و هيئتهاي مذهبي در هم ادغام شوند و تحت مديريت يك نفر و با برنامه‌ريزي واحد فعاليت كنند؟ در غير اين صورت ـ يعني با حفظ هويّت تك تك گروهها ـ چگونه ميان آنها وحدت و سازمان‌دهي ايجاد مي‌‎شود؟

امام(رحمه الله) در اين زمينه راه حلي ابتكاري پيشنهاد كردند. به اين ترتيب كه هيئتهاي مذهبي مي‌بايد تشكّلهاي پيشين خود را حفظ كنند و به فعاليت‌ها و