تكذيب و تحريف لفظيِ آن شده است.[1] از اين روي، تلاشهاي فراواني صورت گرفته است تا مفاد اصلي حديث تحريف شود، و از اين طريق، خلافت امام علي(عليه السلام) پس از پيامبر(صلى الله عليه وآله) نفي گردد. رايج‌ترين شيوه‌ براي اين كار، تحريف در معناي كلمه كليدي «مولي» در حديث مزبور است.

مخالفاني همچون فخرالدين رازي (متوفاي 606 ه‍ . ق) در كتاب تفسير كبير و شاه ولي‌الله صاحب الهندي در كتاب التحفة الاِثني عشريّه و برخي ديگر ـ از قرنها پيش تا به امروز ـ با روشها و انگيزه‌هايي گوناگون كوشيده‌اند ثابت كنند كه «مولي» در اين حديث شريف به معناي «محب» و «دوست» و نه به معناي «اولي بالتصرف» به كار رفته است و در نتيجه واقعه و حديث غدير، ارتباطي با جانشيني پيامبر و موضوع ولايت و امامت ندارد.

اين تحريف و تأويلها در حالي صورت مي‌گيرد كه تمام شواهد و قراين متصل و منفصل،[2] گواه آن‌اند كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در روز غدير، علي(عليه السلام) را به جانشيني خويش برگزيده است. در آن روز پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) كارواني نزديك به صدهزار نفر[3] را در صحراي غدير و زير آفتاب سوزان متوقف كرد و دستور داد كساني كه پيش‌تر رفته‌اند بازگردند و صبر كرد تا آنان كه عقب‌ مانده‌اند به توقفگاه برسند.

شدت گرما به حدي بود كه مردم و حتي خودِ حضرت گوشه‌اي از لباس خود را به سر انداخته، گوشه‌اي ديگر را زير پاي خود نهاده بودند و گروهي از شدت گرما عباي خود را به پايشان پيچيده بودند.