سؤال ديگر اين است كه آيا حضرت على(عليه السلام) قبل از ايمان به پيغمبر(صلى الله عليه وآله) در سن 10 سالگى، كافر بوده است يا مؤمن؟ در پاسخ بايد گفت، اگر منظور ايمان به رسالت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) است، آن حضرت هنوز به رسالت مبعوث نشده بود و چنين ايمانى موضوع نداشت؛ اما در اين دوران حضرت امير(عليه السلام) به خداوند كافر نبود. در روايتى نيز نقل شده است كه حضرت على(عليه السلام) قبل از اين كه به پيغمبر(صلى الله عليه وآله) ايمان بياورد، كافر نبوده است.1 پس از بعثت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نيز آن حضرت در همان روز اولِ رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) به ايشان ايمان آورد و رسالت حضرتش را تصديق كرد.

از اين رو قبل از بعثت پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) حضرت على(عليه السلام) به خدا ايمان داشت و او را عبادت مى‌كرد؛ البته نه عبادت به شكل خاصى كه بعد از
نزول اسلام دستور داده شد، ولى هم چون خود پيامبر(صلى الله عليه وآله) در برابر خدا كرنش مى‌كرد و خاضع بود. طى آن سال‌ها حضرت على(عليه السلام) مؤمن به خدا و موحّد بود، لكن هنوز رسالت پيغمبر(صلى الله عليه وآله) موضوعيت نداشت كه آن را تصديق كند. تصديق رسالت پيغمبر(صلى الله عليه وآله) از همان زمانى بود كه وحى بر ايشان نازل شد.

بنابراين، اين سخن كه حضرت على(عليه السلام) لحظه‌اى مشرك نبود و «لَمْ يُشْرِكْ بِاللّهِ طَرْفَةَ عَيْن»2، سخنى صحيح و حق است. آن حضرت هيچ گاه كفر نورزيد و هميشه مؤمن و موحّد بود، و بى دليل نبود كه در خانه خدا متولد شد.