پاسخ كلى اين سه شبهه

محور تمام اين شبهات اين تصور است كه انبياى عظام، ائمه اطهار(عليهم السلام) و ديگر اولياى خدا با انسان‌هاى ديگر تفاوتى ندارند. در چنين ديدگاهى، مثلاً نزول وحى بر پيغمبر(صلى الله عليه وآله) مثل اين است كه كسى پيغامى را به او برساند يا نامه‌اى را براى او بياورد و امر چندان مهمى نيست! به نظر شبهه افكنان، جانشينىِ امام معصوم(عليه السلام) بعد از پيامبر(صلى الله عليه وآله) بلاتشبيه مانند جانشينى فقها بعد از ائمه(عليهم السلام) است! امام معصوم هم فقيهى است كه در نهايت از دانش و فقاهت بيشترى برخوردار است!

براى ريشه كن شدن اين شبهات، بايد به تفاوت شخصيت اين بزرگواران با انسان‌هاى عادى توجه كنيم. درست است كه آنها هم مانند ما انسان هستند، و درست است كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى‌فرمود:«إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ؛1 من هم بشرى مثل شما هستم»، ولى اين بزرگواران تنها در بشريت مثل ما هستند، نه در همه خصوصيات. افراد بشر ممكن است تفاوت‌هاى زيادى با يكديگر داشته باشند. اگرچه پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى‌فرمايد: «أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ» اما در ادامه نيز مى‌فرمايد: «يوُحى اِلَىَّ»؛ بر من وحى نازل مى‌شود. آيا بر انسان‌هاى عادى وحى نازل مى‌شود؟ انبيا بشرهايى هستند كه لياقت ديدن فرشته وحى و شنيدن پيام الهى را از او دارند؛ بلكه مقامشان بالاتر از مقام فرشتگان است:

ثُمَّ دَنا فَتَدَلّى. فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى. فَأَوْحى إِلى عَبْدِهِ ما أَوْحى. ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى. أَ فَتُمارُونَهُ عَلى ما يَرى. وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرى. عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى.2