رؤيتى كه از طريق دل براى پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نسبت به فرشته وحى و يا نسبت به وجود مقدس خداوند حاصل شد، رؤيت با چشم سر نيست. در مشاهده با چشم سر ممكن است هزاران خطا پيش آيد؛ اما در رؤيت پيامبر(صلى الله عليه وآله) با چشم دل خطا راه ندارد:

ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى؛ آنچه را كه چشم دل پيامبر(صلى الله عليه وآله) ديد، كذب و خطا در آن راه ندارد.

البته در مورد علم پيامبر(صلى الله عليه وآله) و عصمت آن حضرت در دريافت وحى و علوم الهى، بين ما و برادران اهل تسنن چندان اختلافى وجود ندارد، اما نسبت به ائمه اطهار(عليهم السلام) و مسايل مربوط به آن بزرگواران داستان متفاوت است. امروزه نيز مطالبى كه از جانب منحرفان مطرح مى‌شود موجب گرديده در ذهن كسانى كه ايمان در دل آنها رسوخ نكرده و معارف اهل بيت(عليهم السلام) را به درستى فرا نگرفته اند، شبهه‌ها و سؤالاتى پيدا شود كه نياز به پاسخ دارد. از اين رو مناسب است از فرصتى كه در اختيار داريم استفاده كرده و در زمينه معارف اهل بيت(عليهم السلام) به مطالعه و تحقيق بپردازيم.1

در هر صورت خلاصه جواب تمام شبهات مورد اشاره اين است كه:

گرچه اين بزرگواران مانند ما انسان هستند، اما از آغاز خلقت، نورانيت