دل كنيم: «...‌فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ‌...»،[1] «سارِعُوا إِلى مَغْفِرَة مِنْ رَبِّكُمْ‌...»،[2]«...‌وَفِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ».[3]

8. دورى از خيانت و فساد

هيچ‌گونه دورويى و مكر و فريب در برنامه‌ام وجود ندارد. بندگان شايسته خداى تعالى براى همگان خيرخواهند و دلسوز، و از خداى بزرگ مى‌خواهند همه را مشمول رحمت واسع خود قرار دهد، جز آنان كه در جاده عناد و عصبيت گام برمى‌دارند و خود مسيرى غير محبت خدا برگزيده‌اند. كه اينجا جاى تبرّى است، و دوستى با چنين افرادى مورد رضاى خداى تعالى نخواهد بود.

امام(عليه السلام) دلدادگى اين بندگان ممتاز خداى تعالى را به بهشت و سعادت جاودانه به گونه‌اى بس زيبا ترسيم فرمودند، به نحوى كه هر گونه گوشه‌گيرى را نيز نفى مى‌كند‌؛ يعنى در حقيقت علامت صدق آن مدّعا، تلاش بىوقفه در كسب درجات برتر خواهد بود.

در خطبه «متقين» هنگام برشمردن ويژگى‌هاى اهل تقوا براى «همّام» فرمودند:

وَلَوْلا الاَْجَلُ الّذي كَتَبَ اللهُ عَلَيْهِمْ لَمْ تَسْتَقِرَّ أرْوَاحُهُمْ فِي أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عَيْن شوقاً إلى الثَّوابِ وَخَوْفاً مِنَ العِقَابِ‌...‌؛[4] و اگر مهلت