[فیما لو باع فضولیّاً فبان مالکاً] قوله قدّس سرّه: و لو باع مال أبیه بظنّ الحیاة و أنّه فضولی فبان میّتاً حینئذٍ و أنّ المبیع ملکه فالوجه الصحّة
فی «نهایة الإحکام [3]» أنّ الأقوی الصحّة، و فی موضع من «التذکرة [4]» حکم بالصحّة، و فی هبة الکتاب [5] جزم بالصحّة، و قد یلوح منه هناک أنّها محلّ إجماع فلیرجع إلیه.
و فی «الإیضاح [6] و حواشی الشهید [7] و جامع المقاصد [8]» أنّ المراد بالصحّة