9- نسخه كتابخانه بادليان اكسفرد (رش: هرمان اته، فهرست نسخه‌هاى خطى فارسى بادليان به نشان 43- 1241.

10- نسخه كتابخانه بادليان اكسفرد (جاى مذكور به نشان 6- 1476) به عنوان وصيت نامه افلاطون حكيم و نكته‌اى چند از بزرجمهر [1].

11- نسخه كتابخانه بادليان اكسفرد (جاى مذكور به نشان 2019).

12- نسخه كتابخانه وينه‌ [2] (گوستاو فلوگل، فهرست نسخه‌هاى خطى، ج 3، ص 293- 294 به نشان (4937).

13- نسخه اشياتيك سوسايتى (انجمن آسيايى) بنگاله به نشان 1369.

ترجمه‌هاى ظفرنامه‌

ظفرنامه دو بار به تركى ترجمه شده، يك بار در اواخر قرن پانزدهم يا اوايل قرن شانزدهم ميلادى و ديگر بار در عهد سلطان عثمانى، سليمان خان قانونى يا سليمان اول (900- 974 ه. ق 1494- 1566 م.) از طرف سنان بيك، به عنوان مظفرنامه به نام بايزيد [3] فرزند سليمان‌ [4].

[1] . رش: دكتر يحيى مهدوى، فهرست نسخه‌هاى مصنفات ابن سينا، ص 281، ش 183؛ عثمان ارگين، فهرست مصنفات ابن سينا (به زبان تركى) (استانبول 1956) ص 65.

[2] . نيز رش: قنواتى (جورج شحانه)، مؤلفات ابن سينا، طبع قاهره، 1951 ص 323؛ بروكلمن، جاى مذكور.

[3] . اين بايزيد را كه به سلطنت نرسيد، نبايد با بايزيد اول عثمانى ملقب به يلدرم (صاعقه- در فارسى ايلدرم) سلطان (791- 805 ه. ق 1389- 1403 م.) عثمانى و بايزيد دوم سلطان (886- 918 ه. ق 1481- 1512 م.) عثمانى اشتباه كرد.

[4] . رش: هرمان اته، تاريخ ادبيات فارسى؛ ص 265 به نقل از شارل شفر. در اين مأخذ