تذكار: اين رساله را شرحى ديگر است كه منسوب به شهاب الدين عمر فرزند محمد سهروردى (شهيد) م 632 نموده‌اند. كه ما را دست‌يازيدن به نسخه مخطوط [1] آن ميسور نبود. اين شرح، مطبوع اشتوتگارت م 1935 است‌ [2].

تقدير: بدين موضع، كه انجام كلام است، مر مسئولين كتابخانه مجلس شوراى اسلامى و كتابخانه سپهسالار (شهيد مطهرى) و متصديان انتشارات معظّم الزهراء، را سپاسگزارم. و السلام.

7/ 7/ 1370 ه. ش ساوه- محمد حسين اكبرى‌

[1] - نسخه آن در استانبول، اسعد افندى به شماره 4/ 3688 است.

[2] - فهرست نسخه‌هاى خطى فارسى، منزوى ج 2 ص 758 و نيز مصنفات ابن سينا، مهدوى ص 177.