دو نسخه از نسخ آن را مد نظر قرار داده‌ايم:

1- نسخه كتاب مجلس شوراى اسلامى به شماره 1919 كه خط آن، نيمى نستعليق و نيم ديگر شكسته نستعليق و تاريخ كتابت آن 1065 است‌ [1].

«نسخه اصل در تصحيح».

2- نسخه كتابخانه سپهسالار به شماره 12/ 1216 بلا تاريخ.

تذكار اوّل: شيخ عطار، رسالة الطير را منظوم ساخته آن را مسمّاة به منطق الطير فرموده است، چنانچه جامى رساله ابسال و سلامان را به نظم آورده در هفت اورنگ، جايگاه رفيعش بخشيد. و رساله حى بن يقظان را ابو منصور بن زيلة [2] و جوزجانى- تلميذ شيخ الرئيس- شرح نموده‌اند [3].

تذكار دوّم: اين بنده كمترين را در بدايت تصحيح، قصد بر آن بود تا شرح ساوى همراه با يادداشتهايى هر چند مختصر به طبع رساند و ليك از آن رو كه وى را بر شرح حى بن يقظان- شرح جوزجانى- شرح الشرح نسبتا مفصلى است- بلا طبع- ازين مهم انصراف حاصل نمود. لعل اللّه يحدث بعد ذلك امرا.

د: شرح ثانى بر اين رساله، موجود در كتاب شريف «چهارده رساله» جامع و تأليف آقا سيد محمد باقر سبزوارى است (ط 1340) كه آن را براى تكميل اين مجموعه اخذ نموده‌ايم. و تا كنون بر اين بنده (و برخى از محققين) معلوم نگشته است كه جناب سبزوارى، شرح مذكور را از كدامين نسخه مخطوط نقل نموده‌اند؟! و ايضا اين شرح از آن كدام شارح است نيز مجهول است؟! لعل اللّه يحدث بعد ذلك امرا.

[1] - فهرست نسخ خطى كتابخانه مجلس شوراى ملّى ج 5 ص 416.

[2] - الذريعة ط بيروت ج 7 ص 128.

[3] - به مقدمه شرح جوزجانى بر رساله حى بن يقظان شيخ با مقدمه تصحيح هانرى كربن ط مركز نشر دانشگاهى چاپ سوم 1366 رجوع شود.