(1)-قرآن در موضوعات مختلفى به طور مبسوط سخن گفته،و در ميان اين همه بحث‌هاى انبوه،هرگز دچار اختلاف و تناقض نشده است.
قرآن مسايل عميق و دقيقى را مانند اثبات صانع،و صفات خدا،جهان ماوراى ماده،لزوم بعثت پيامبران و صفات آنان مطرح كرده،و در مورد احكام و وظايف عملى،سياست و كشوردارى،و نظامات اجتماعى و ارزش‌هاى اخلاقى؛اصول و قواعدى را پايه‌گذارى نموده است.
قرآن گام فراتر نهاده،در مسائل و موضوعاتى مانند:اجرام كيهانى،تاريخ و آيين نبرد با دشمن،و موجودات آسمانى و زمينى از فرشتگان گرفته تا وزش بادها و درياها و گياهان و حيوانات و انسان و...سخن گفته،و در تعريف مقاصد خود به انواع مثل‌ها تمسك جسته،و اوضاع وحشت‌انگيز رستاخيز و خصوصيات آن را به طور دقيق تبيين نموده است،ولى هرگز در بيان اين مسائل انبوه دچار تناقض نگرديده و كوچك‌ترين اختلاف در بيانات آن پيدا نشده است.
چه بسا قرآن يك سرگذشت را دو بار يا بيشتر به مناسبت‌هاى مختلفى تكرار مى‌كند ولى با اين حال كوچك‌ترين تناقضى در ميان آنها ديده نمى‌شود.
(2)-به عنوان نمونه داستان حضرت موسى عليه السّلام را مورد بررسى قرار