و اين مطلب براى بسيارى از ما يك امر عادى است ولى هرگز اين قاعده در قرآن جارى نيست،مداومت و ممارست با اسلوب قرآن،به هيچ كس امكان نمى‌بخشد كه مانند قرآن و يا مانند سوره‌اى از سوره‌هاى آن بياورد.
اين خود حاكى است كه قرآن داراى اسلوب خاصى بوده كه از حدود تعليم و تعلم بيرون مى‌باشد و در خور امكان معارضه نيست.غ
قرآن،انشاى پيامبر اسلام نيست‌
(1)-اگر تصور شود كه قرآن انشاى خود پيامبر است بايد در ميان سخنان او كلامى پيدا كنيم كه از نظر بلاغت و اسلوب مانند قرآن باشد،در صورتى كه در ميان خطب و سخنان كوتاه و بلند آن حضرت كه گردآورى شده است،چيزى شبيه قرآن پيدا نمى‌شود.
اگر در ميان سخنان او چيزى شبيه قرآن پيدا مى‌شد قطعا براى ما نقل مى‌شد و بالاخص دشمنان اسلام كه مى‌خواهند به هر وسيله‌اى با اسلام بجنگند،آن را در سراسر جهان انتشار مى‌دادند.غ
بلاغت داراى شعب و فنونى است‌
بلاغت داراى حدود و مرزهاى معينى است كه نوع مردم نمى‌توانند از آن تجاوز بنمايند،و هيچ كس نمى‌تواند به تمام شعب و اقسام آن احاطه پيدا كند و در تمام انواع آن ماهر و استاد گردد،زيرا