ناگوار برهانند.
(1)-ولى مى‌دانيد چرا عربها از اين راه ساده و بى‌درد سر وارد نشدند زيرا در بلاغت قرآن انديشيدند و به اعجاز آن اذعان نمودند و فهميدند كه اگر بخواهند با آن به مبارزه برخيزند جز شكست چيزى عايد آنها نمى‌گردد.از اين نظر گروهى از آنها به نداى پيامبر پاسخ مثبت گفته و در برابر دعوت قرآن سر تعظيم فرود آوردند و به آيين اسلام مشرف شدند.
ولى گروهى راه عناد را پيش گرفته و مقابله با شمشير را بر مقابله با حروف و كلام ترجيح دادند،و جنگ مسلّحانه را بر معارضه با بيان برگزيدند.اين عجز و ناتوانى،و مقاومت سرسختانه در برابر دعوت قرآن،بزرگ‌ترين برهان و گواه است كه قرآن وحى الهى است و مقابله با آن فراتر از قدرت و توانايى بشر است.غ
آيا كسى با قرآن به معارضه برخاست؟
(2)-گاهى برخى از افراد خارج از اسلام و بى‌اطلاع ادعا مى‌كنند كه عرب‌ها كتابى مانند قرآن محمد صلى اللّه عليه و آله و سلم آوردند و با برهان پيامبر به معارضه برخاستند،ولى بر اثر گذشت زمان بر ما مخفى و پنهان ماند.
(3)-پاسخ اين ادعا روشن است و اگر عرب‌ها به معارضه با قرآن موفق شده بودند قطعا آن را در محافل ادبى و اجتماعات بزرگ و موسم‌هاى حج و بازارهاى ملّى كه از همه نقاط عربستان به آنجا روى‌