(3) (1)-
لزوم هماهنگى معجزه با علوم و فنون رايج هر زمان‌
در گذشته معجزه را چنين تعريف كرديم:هر نوع عملى كه از حدود نواميس طبيعى و قوانين عادى خارج باشد،و تمام افراد بشر،از مقابله با آن عاجز گردند،و مدعيان نبوت،آن را به عنوان سند نبوت خويش بياورند،«معجزه»ناميده مى‌شود.
جاى گفتگو نيست كه شناسايى معجزه مخصوص آن دسته از دانشمندانى است كه معجزه از نظر ظاهر،با فن و رشته تخصصى آنان ارتباط دارد زيرا دانشمندان هر فنى به خصوصيات آن فن آشناترند و به رموز و مزاياى آن احاطهء كامل دارند،و بر اثر همين احاطه،عملى را كه مقابله با آن ممكن نيست،از كارى كه معارضه با آن امكان دارد،به خوبى تشخيص و تميز مى‌دهند.و بر اثر اين تشخيص،زودتر از ديگران به تصديق صاحب معجزه‌