5-آب چاه‌
(مسأله‌44) - آب چاهى كه از زمين مى‌جوشد، اگرچه كمتر از كر باشد چنان‌چه نجاست به آن برسد، تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزة آن به واسطة نجاست تغيير نكرده پاك است ولى مستحب است پس از رسيدن بعضى از نجاستها، مقدارى كه دركتابهاى مفصل گفته شده از آب آن بكشند.
(مسأله‌45) - اگر نجاستى در چاه بريزد و بو يا رنگ يا مزه آب آن را تغيير دهد، چنان‌چه تغيير آب چاه از بين برود پاك مى‌شود و بهتر اين است كه با آبى كه از چاه مى‌جوشد مخلوط گردد.
(مسأله‌46) - اگر آب باران در گودالى جمع شود و كمتر از كر باشد، پس از بريدن باران برسيدن نجاست به آن نجس مى‌شود.

احكام آبها
(مسأله‌47) - آب مضاف كه معنى آن در مسألة ( 15 ) گفته شد، چيز نجس را پاك نمى‌كند و وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله‌48) - آب مضاف هر قدر زياد باشد، اگر ذره‌اى نجاست به آن برسد نجس مى‌شود، ولى چنان‌چه با فشار روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به چيز نجس رسيده نجس است و مقدارى كه نرسيده است پاك مى‌باشد. مثلاً اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند، آنچه به‌دست رسيده نجس، و آنچه به‌دست نرسيده پاك است.
(مسأله‌49) - اگر آب مضاف نجس طورى با آب كر يا جارى مخلوط شود، كه ديگر آب مضاف به آن نگويند پاك مى‌شود.
(مسأله‌50) - آبى كه مطلق بوده و معلوم نيست كه به حد مضاف شدن رسيده يا نه، مثل آب مطلق است، يعنى چيز نجس را پاك مى‌كند، و وضو و غسل هم با آن صحيح است. و آبى كه مضاف بوده و معلوم نيست مطلق شده يا نه مثل آب مضاف است، يعنى چيز نجس را پاك نمى‌كند، وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله‌51) - آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف، و معلوم نيست كه قبلاً مطلق يا مضاف بوده نجاست را پاك نمى‌كند، و وضو و غسل هم با آن باطل است و چنان‌چه نجاستى به آن برسد نجس مى‌شود اگرچه به انداز كر يا بيشتر باشد.